Ενας Πατρινός επιστήμονας ανήκει στην dream team των ερευνητών πίσω από τη θαυματουργή ανοσοθεραπεία, που κατάφερε να εξαφανίσει για πρώτη φορά τελείως τον καρκίνο του μαστού τελικού σταδίου σε μια 49χρονη γυναίκα η οποία είχε τρεις μήνες ζωής, μόλις έναν χρόνο μετά την απώλεια της δικής του μητέρας από την ίδια ασθένεια.
Ο 38χρονος Νίκος Ζαχαράκης, μεγαλωμένος στην Πάτρα από μητέρα μοδίστρα και πατέρα ζαχαροπλάστη, κατάφερε να γίνει μέλος της ερευνητικής ομάδας του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, που χάρισε ζωή στην Τζούντι Πέρκινς, μητέρα δύο παιδιών από τη Φλόριντα, η οποία έπασχε από μεταστατικό καρκίνο του μαστού στο ήπαρ, αδύνατον να αντιμετωπιστεί με τις συνήθεις θεραπείες.
Το σημαντικό επίτευγμα του Ελληνα επιστήμονα κοινοποίησε μέσα από τη συγκινητική ανάρτησή της στο facebook η αδερφή του, γνωστή δημοσιογράφος και ανταποκρίτρια του ΑΝΤ1 και του Sigma TV στην Τουρκία, Μαρία Ζαχαράκη. «Εναν χρόνο μετά τη μεγάλη απώλεια της πολυαγαπημένης μας μητέρας από την ίδια νόσο, είμαστε πολύ περήφανοι, Νίκο μας, για τη μεγάλη αυτή ανακάλυψη που θα σώσει πολλούς ανθρώπους στη Γη. Η μητέρα μας θα ήταν πολύ περήφανη για σένα, Νίκο, από όπου κι αν βρίσκεται!» γράφει η δημοσιογράφος, εμφανώς συγκινημένη που βλέπει το όνομα του αδερφού της στα μεγαλύτερα αμερικανικά και ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης.
«Ζωντανό φάρμακο»
Η πειραματική θεραπεία πάνω στην οποία εργάστηκε ο Ελληνας επιστήμονας με τους συνεργάτες του, που αναμένεται να φέρει επανάσταση στη θεραπεία όλων των καρκίνων, αφορά την εισαγωγή εκατομμυρίων ανοσοκυττάρων στο σώμα του ασθενούς, που βοηθούν τον οργανισμό να καταπολεμήσει τους όγκους. Βασίζεται ουσιαστικά σε ένα «ζωντανό φάρμακο», το οποίο φτιάχνεται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς, αποτελώντας έτσι την πιο προχωρημένη εξατομικευμένη θεραπεία που υπάρχει. Οι ερευνητές, μετά τη γενετική ανάλυση που πραγματοποίησαν στους όγκους της Πέρκινς για να εντοπισθούν οι συγκεκριμένες καρκινικές μεταλλάξεις, αφαίρεσαν επιλεγμένα λεμφοκύτταρα (TIL) από το αίμα της, τα καλλιέργησαν σε μεγάλες ποσότητες -της τάξης των 90.000.000.000- στο εργαστήριο και τα εισήγαγαν εκ νέου στο σώμα της, μαζί με τη δραστική ουσία pembrolizumab, που βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στα καρκινικά κύτταρα. Η γυναίκα, που βρισκόταν στο τελικό στάδιο της νόσου και οι γιατροί τής έδιναν μόνο τρεις μήνες ζωής δύο χρόνια μετά τη θεραπεία δεν έχει κανένα ίχνος καρκίνου στο σώμα της. Οπως εξηγούν, ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες δοκιμές σε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών για να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητα της νέας θεραπείας, προτού χρησιμοποιηθεί ευρύτερα στην κλινική πρακτική.
Ονειρευόταν να πάει στις ΗΠΑ για αστροναύτης, αλλά διέπρεψε στη Βιοχημεία
Παιδί μικρομεσαίας οικογένειας της Πάτρας, ο Νίκος Ζαχαράκης ονειρευόταν από παιδί να πάει στην Αμερική και να γίνει αστροναύτης, διασκεδάζοντας με τις προβλέψεις του αγαπημένου θείου του Ανδρέα περί λαμπρού μέλλοντος στην Ιατρική.
Ως βενιαμίν, μοναχογιός, η μητέρα του δεν ήθελε να ακούει για ξενιτιά, όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εκείνον. Μετά την αποφοίτησή του από το Χημικό της Πάτρας, ο 38χρονος επιστήμονας αποφάσισε να φύγει για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Ενας καθηγητής του, τού πρότεινε τις ΗΠΑ, καθώς γνώριζε στη Φιλαδέλφεια έναν άλλον Ελληνα καθηγητή που εργαζόταν πάνω στη Βιοχημεία, δηλαδή στον τομέα που ενδιέφερε τον Ζαχαράκη, συστήνοντάς του να πάει για διδακτορικό εκεί. Ακολούθησαν σπουδές στη Φιλαδέλφεια και μετέπειτα ερευνητικές εργασίες για σπάνιες ασθένειες στο Νόρφολκ, μέχρι που πριν από τρία χρόνια έστειλε το βιογραφικό του στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αμερικής και προσελήφθη από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, όπου ζητούσαν άτομο για το συγκεκριμένο project, με επικεφαλής τον Στίβεν Ρόζενμπεργκ. Αμέσως, ο διευθυντής του τον «αγκάλιασε», αντιλαμβανόμενος ότι είχε να κάνει με ένα αστέρι που ακόμα δεν είχε ανακαλυφθεί – και, όπως αποδείχτηκε, έπεσε μέσα στις προβλέψεις του. Του ανέθεσε τη νέα πειραματική ανοσοθεραπεία, και συγκεκριμένα την παρακολούθηση της πορείας της υγείας της ασθενούς, ενώ μετά τα πρώτα θετικά αποτελέσματα ο Ζαχαράκης ανέλαβε τη σύνταξη της μελέτης για λογαριασμό της ιατρικής επιθεώρησης «Nature Medicine».
Η Αμερικανίδα ασθενής είχε λίστα με τις τελευταίες επιθυμίες της
«Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και περίμενα να πεθάνω» δηλώνει η 52χρονη πλέον Τζούντι Πέρκινς, η οποία, πιστεύοντας ότι είχε μόλις τρεις μήνες ζωής, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο, δημιούργησε μια λίστα πραγμάτων που θα ήθελε να κάνει πριν πεθάνει.
Παράλληλα με τις πολλές θεραπείες στις οποίες υποβαλλόταν όλα αυτά τα χρόνια, φρόντιζε να «σβήνει» επιθυμίες από τη λίστα της, κάνοντας μεταξύ άλλων μαζί τους δυο γιους της, Κρις και Τσάρλι, και με τον σύζυγό της, Ρόμπερτ, ταξίδια στην Κόστα Ρίκα και στο Γκραν Κάνιον. «Οταν έχεις μεταστατικό καρκίνο μπορείς να υποβληθείς σε θεραπείες, όχι όμως να θεραπευτείς. Κάθε θεραπεία λειτουργούσε για όλο και μικρότερο διάστημα συγκριτικά με την προηγούμενη, κι αυτό ήταν εξαντλητικό. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από τα πράγματα που απολάμβανα στο παρελθόν και δεν ήθελα να συνεχίσω. Ηθελα να τελειώνω με το θέμα “θάνατος”» αναφέρει η Πέρκινς για την περίοδο που είχε επιδεινωθεί πια η υγεία της, στα τέλη του 2015.
Ο καρκίνος είχε κάνει έως τότε μεταστάσεις στο ήπαρ και στους λεμφαδένες του θώρακα και της κοιλιάς, και η ίδια ήταν αρκετά διστακτική στο να υποβληθεί σε μια πειραματική θεραπεία, γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος της. «Μέσα σε δύο εβδομάδες μπορούσα να αισθάνομαι τους όγκους στον θώρακά μου να συρρικνώνονται και άρχισα να νιώθω καλύτερα. Είναι σαν θαύμα και είμαι ενθουσιασμένη από το γεγονός ότι είμαι καθαρή από καρκίνο εδώ και δύο χρόνια. Οι ειδικοί μπορεί να το αποκαλούν παρατεταμένη ύφεση, όμως εγώ το λέω θεραπεία» καταλήγει η Πέρκινς.
Πηγή: amflife.gr