Η Σοφία Σιάχου, μια νεαρή Ελληνίδα τρικαλινής και ποντιακής καταγωγής, εργάζεται από το Μάρτιο του 2017 ως σύμβουλος της κυβερνήτη για την πολιτεία της Βικτώριας. Πριν από λίγες ημέρες είχαμε την ευκαιρία να τη γνωρίσουμε και να μάθουμε περισσότερα για αυτήν μέσα από τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Ποιες είναι οι αρμοδιότητές σας ως σύμβουλος στο Κυβερνείο της Βικτώριας;
Στη δουλειά μου έχω πολλές και διαφορετικές αρμοδιότητες. Πρώτα από όλα, σε συνεργασία με τους άλλους δύο συμβούλους, αναλαμβάνω την προετοιμασία όλων των εκδηλώσεων που γίνονται στο Κυβερνείο. Επίσης, προετοιμάζουμε όλες τις συναντήσεις της κυβερνήτη, και κάνουμε την απαραίτητη έρευνα για τους σημαντικούς ανθρώπους που υποδέχεται αλλά και τις χώρες από τις οποίες προέρχονται. Μετά από σχετική έρευνα, βοηθούμε στη συγγραφή των ομιλιών της κυβερνήτη, με την οποία βρισκόμαστε σε συνεχή επικοινωνία για διορθώσεις και βελτίωση των κειμένων. Τέλος, είμαστε υπεύθυνοι και για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που ενημερώνονται καθημερινά.
Τι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο στη δουλειά σας και ποιες είναι οι σημαντικότερες προκλήσεις σε επαγγελματικό επίπεδο;
Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στη δουλειά μου είναι οι γνωριμίες με πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους που κάνουν εξαιρετικά πράγματα για την κοινωνία μας. Το πλαίσιο στο οποίο γίνονται οι γνωριμίες αυτές παίζει επίσης σημαντικό ρόλο, αφού ως δικηγόρος δεν είχα την ευκαιρία να συζητώ για παρόμοια θέματα σε τόσο ευχάριστο κλίμα. Όσο για τις προκλήσεις, η αλήθεια είναι ότι ο χειρότερος εχθρός μου είναι ο χρόνος, μιας και η μέρα δεν έχει αρκετές ώρες για να χωρέσει τον τεράστιο όγκο εργασίας. Πριν ξεκινήσω αυτή τη δουλειά δεν μπορούσα ούτε να φανταστώ πόσα τηλεφωνήματα και email θα έπρεπε να απαντήσω κάθε ημέρα που περνά. Μέσα στους 10 μήνες που βρίσκομαι στη συγκεκριμένη θέση, υπάρχει ελάχιστος χρόνος για ξεκούραση και κοινωνική ζωή, αφού οι υποχρεώσεις τρέχουν διαρκώς.
Τι ήταν αυτό που σας τράβηξε στο χώρο της πολιτικής;
Η αλήθεια είναι πως από 9-10 χρονών ήθελα να γίνω δικηγόρος, παρόλο που λόγω ηλικίας δεν είχα σαφή εικόνα του επαγγέλματος. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου και χάρη στις εκθέσεις μου που επιλέχθηκαν, συμμετείχα δύο φορές στο συνέδριο Harvard Model United Nations που έγινε αντίστοιχα σε Κίνα και Ελβετία. Μεταγενέστερα, συνειδητοποίησα ότι αυτή ήταν και η πρώτη μου επαφή με τον χώρο της πολιτικής. Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα να μείνω στην Ελλάδα σε συνδυασμό με μια θέση εργασίας των Ηνωμένων Εθνών στο Λονδίνο, αλλά η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008-2009 άλλαξε τα σχέδιά μου και με οδήγησε πίσω στην Αυστραλία.
Αφού τελείωσα τις σπουδές μου ξεκίνησα να εργάζομαι στο Galbally Rolfe και μετά στο Office of Public Prosecutions για υποθέσεις Ποινικού Δικαίου. Το επόμενο βήμα στην καριέρα μου ήταν το County Court of Victoria όπου ξεκίνησα ως βοηθός δικαστή και κατέληξα νομικός σύμβουλος για όλες τις υποθέσεις και των 67 δικαστών - μια δουλειά με αυξημένη πίεση και πολύ φόρτο εργασίας. Από αυτή τη θέση, έμαθα πάρα πολλά, λόγω της ευρύτατης γκάμας των υποθέσεων με τις οποίες ασχολήθηκα. Στη συνέχεια πήρα προαγωγή στη θέση του Legal Policy Officer, όπου για δύο χρόνια συνεργαζόμουν με το Υπουργείο Δικαιοσύνης, προτείνοντας εκ μέρους του Δικαστηρίου αλλαγές στη νομοθεσία και στα νέα σχέδια νόμου. Περνούσαν μάλιστα από τα χέρια μου και όλα τα προσχέδια νόμου που υπέγραφε η κυβερνήτης - δεν ήξερα βέβαια τότε πως μετά από μερικά χρόνια θα γινόμουν σύμβουλός της.
Όταν είδα για πρώτη φορά την αγγελία για τη θέση του συμβούλου, δεν πίστευα ότι η αίτηση μου θα γινόταν δεκτή, αφού δε γνώριζα αν είχα τα κατάλληλα προσόντα για αυτή τη θέση. Τελικά η κυβερνήτης με επέλεξε και νιώθω πολύ τυχερή που έφτασα ως εδώ. Πιστεύω πως στη ζωή πρέπει να ακολουθούμε το μονοπάτι μας, να έχουμε ανοικτό μυαλό και να αξιοποιούμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται.
Από τη σύντομη επαφή μας διαπίστωσα ότι μιλάτε εξαιρετικά την ελληνική γλώσσα και φαίνεται πως γνωρίζετε πολύ καλά τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας μας. Ποια είναι λοιπόν η σχέση σας με την Ελλάδα και πόσο στενοί είναι οι δεσμοί σας με την τρικαλινή - ποντιακή καταγωγή σας;
Λατρεύω την Ελλάδα και παρόλο που δεν γεννήθηκα εκεί, κάθε φορά που βγαίνω από το αεροπλάνο και αναπνέω τον αέρα της, νιώθω ότι επιστρέφω στην πατρίδα μου. Η ενέργεια της Αθήνας αναζωογονεί την ψυχή μου και γεμίζει τις μπαταρίες μου. Οι γονείς μου ήρθαν στην Αυστραλία το 1981 και από πολύ μικρή ηλικία επισκεπτόμασταν αρκετά συχνά τον παππού, τη γιαγιά, τους θείους και τα ξαδέρφια σε Αθήνα και Τρίκαλα. Παρόλο που τότε μου φαινόταν κουραστικό, σήμερα είμαι ευγνώμων στους γονείς μου που με έστειλαν στο ελληνικό σχολείο και που μιλούσαν ελληνικά μέσα στο σπίτι γιατί έτσι με έκαναν να νιώθω πραγματικά Ελληνίδα.
Όσες φορές και να έχω πάει στην Ελλάδα δεν χορταίνω να επισκέπτομαι τον Παρθενώνα και να θαυμάζω το μεγαλείο του. Πολλές φορές μάλιστα πηγαίνω απέναντι στα αρχαία δικαστήρια και απολαμβάνω την υπέροχη θέα. Είμαι ενεργό μέλος στην Επιτροπή για την Επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και συμμετείχα στο συνέδριο που έγινε στο Λονδίνο, καθώς πιστεύω πολύ σε αυτόν τον σκοπό.
Όσο για την ποντιακή καταγωγή μου, από 4 χρονών βρίσκομαι μέσα στα Ποντιακά Σωματεία και ήμουν μέλος του χορευτικού συγκροτήματος της Ποντιακής Κοινότητας μέχρι την ολοκλήρωση των φοιτητικών μου χρόνων. Υπήρξα μέλος της Καταστατικής Επιτροπής της Ποντιακής Κοινότητας, αντιπρόεδρος στο τμήμα νεολαίας Κλειώ της ΑΧΕΠΑ, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ποντιακής Εστίας και μέλος του χορευτικού της συγκροτήματος. Είμαι μέλος στην Επιτροπή Εορτασμού της Εθνικής Επετείου για την 25η Μαρτίου, μέλος της Επιτροπής για την ανέγερση μνημείου στο Ballarat προς τιμήν του George Devine Treloar, για την προσφορά του στη διάσωση χιλιάδων προσφύγων της Μικράς Ασίας, και εθελόντρια στο Φεστιβάλ Αντίποδες της Ελληνικής Κοινότητας.
Ως ένα τόσο ενεργό μέλος της ελληνικής κοινότητας, πώς βλέπετε τη συνοχή της και τη συμμετοχή της στα κοινά, ιδιαίτερα σήμερα που έχουν αυξηθεί οι ροές Ελλήνων μεταναστών στην Αυστραλία;
Οι Έλληνες της Αυστραλίας ανήκουν διαχρονικά σε μια από τις πιο ενεργές κοινότητες. Είναι γνωστό πως έχουν κάνει πάρα πολλά για τη διατήρηση των παραδόσεων, κρατώντας ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας μας. Η ελληνική κοινότητα κάνει επίσης εξαιρετική δουλειά στην υποδοχή των νέων μεταναστών από την Ελλάδα. Οργανώνει το σύστημα για την ομαλότερη εγκατάστασή τους στην Αυστραλία και προσφέρει μαθήματα αγγλικών, βοήθεια στην εύρεση εργασίας αλλά και κάθε είδους υποστήριξη. Όλοι οι πολιτικοί της Αυστραλίας γνωρίζουν την ύπαρξη της Ελληνικής κοινότητας χάρη στις δράσεις της, τη συνοχή της, αλλά και λόγω του ότι αναδεικνύει με μοναδικό τρόπο τα μέλη της που διακρίνονται σε κάθε τομέα.
Πηγή: neoskosmos.com