Το Ιδρυμα της Οικογένειας Νίκου και Βούλας Μανώλη -The Manolis Family Foundation- από το Ντρέικετ της Μασαχουσέτης μοίρασε τη Δευτέρα 20 Νοεμβρίου, 2.200 (δύο χιλιάδες διακόσιες) γαλοπούλες και ισάριθμες τσάντες μέσα στις οποίες υπήρχαν όλα τα απαραίτητα υλικά για το μαγείρεμα ενός αξιοπρεπούς και ανθρώπινου γεύματος για την επικείμενη Ημέρα των Ευχαριστιών.
Υπολογίζεται πως περί τις 14.000 άνθρωποι κάθε ηλικίας, εθνικότητας, θρησκευτικής ομολογίας, χρώματος και μορφωτικού επιπέδου, ανάμεσά τους και περίπου πενήντα ομογενείς, στο Λόουελ, στο Ντρέικετ, στο Τσέλμσφορντ, στο Τούξμπερι, στο Μπέντφορντ και αλλού θα απολαύσουν την Πέμπτη, ανήμερα της μεγάλης Εθνικής Γιορτής των Ευχαριστιών, ένα ζεστό, πλούσιο, ανθρώπινο γεύμα.
Ολη αυτή η ιερή και φιλάνθρωπη προσπάθεια ξεκίνησε πριν από είκοσι τέσσερα χρόνια δειλά-δειλά με τριάντα γαλοπούλες, τις οποίες μάλιστα ο Νίκος και η Βούλα Μανώλη μαγείρευαν οι ίδιοι και τις μετέφεραν σ’ εκείνους που είχαν ανάγκη, διότι οι άνθρωποι δεν είχαν ούτε φούρνους να τις μαγειρέψουν.
Συναντήσαμε τον κ. Μανώλη με τον γιο του Ηλία την ώρα που είχαν αφιχθεί τα τεράστια φορτηγά και επέβλεπαν την εκφόρτωση των γαλόπουλων με ειδικό εκφορτωτή. Στον χώρο στάθμευσης των οχημάτων του εστιατορίου «Dracut House of Pizza & Sea food Restaurant» ήταν αναρτημένη μία πινακίδα που υπενθύμιζε πως τούτη είναι η 24η χρονιά.
Μιλώντας στον «Εθνικό Κήρυκα» ο κ. Μανώλης είπε, ότι «είναι απίστευτο πώς πέρασαν 24 χρόνια τόσο γρήγορα, πού πήγαν αλήθεια; Οταν ξεκινήσαμε τα παιδιά μας ήταν μικρά ο Ηλίας 7 και ο Ευθύμιος 8».
Οταν τον ρωτήσαμε πόσες γαλοπούλες και είδη παρασκευής του γεύματος έχουν μοιράσει όλα αυτά τα χρόνια, είπε ότι «θα πρέπει να υπερβαίνουν τις σαράντα χιλιάδες» ενώ τόνισε πως «δεν αισθάνομαι πως κάνουμε κάτι ιδιαίτερο, το θεωρώ αυτονόητο αυτό που γίνεται».
Συμπλήρωσε πως «δεν μπορώ να ξεχάσω πως ήλθαμε από την Ελλάδα με τίποτε, με δύο βαλίτσες, κι αλήθεια πώς μπορείς να μη δώσεις στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη ακόμα κι από τα πιο απαραίτητα και μάλιστα την μεγάλη Ημέρα των Ευχαριστών». Τόνισε διερωτώμενος «όλοι μας δεν πρέπει να κάνουμε κάτι;».
Εκείνο το οποίο δίνει ιδιαίτερη χαρά στον κ. Μανώλη είναι το γεγονός ότι τα δύο του παιδιά, ο Ηλίας και ο Ευθύμιος, βαδίζουν στα βήματά του. Είπε ότι «άρχισε κι ο Ηλίας και πηγαίνει και κάνει συμφωνίες για την αγορά των γαλόπουλων, στα φαγητά».
Στα πρώτα χρόνια η οικογένεια κατέβαλλε ολόκληρο το κόστος εξ’ ιδίων, αλλά πριν μερικά χρόνια ίδρυσε το Ιδρυμα Οικογένειας Μανώλη The Manolis Family Foundation, το οποίο είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός αναγνωρισμένος από την πολιτεία της Μασαχουσέτης και ο οποίος δέχεται δωρεές από εταιρείες και ιδιώτες οι οποίες εκπίπτουν της φορολογίας.
Οταν τον ρωτήσαμε αν φέτος οι εταιρείες και οι ιδιώτες έδωσαν δωρεές, απάντησε: «ναι βέβαια έδωσαν, αλλά πρέπει να σας πω ότι δεν είναι μόνο τα χρήματα τα οποία είναι καλά και βοηθούν, αλλά είναι η εθελοντική συμμετοχή και βοήθεια των εταιρειών και των ανθρώπων.
»Ξεκινούμε από την Κυριακή το απόγευμα την προετοιμασία δηλαδή τη συσκευασία γαλόπουλων και των λοιπών ειδών για το τραπέζι των Ευχαριστιών που τοποθετούνται μέσα σε κάθε τσάντα και συγκεντρώνονται μέχρι 350 με 400 εθελοντές και εθελόντριες κάθε ηλικίας και κάθε επαγγέλματος, διευθυντές μεγάλων εταιρειών και τραπεζών, αστυνομικοί, στελέχη της πόλης του Λόουελ και πολλοί νέοι άνθρωποι. Το ίδιο συνεχίζεται και τη Δευτέρα, καθώς ξέρετε, με τη διανομή, παίρνουν άδεια από τις εργασίες τους, αψηφούν το κρύο και έρχονται και κάνουν διανομή με τα δικά τους αυτοκίνητα».
Ο κ. Μανώλης είπε πως «η προετοιμασία και η διανομή από τους εθελοντές ξεκινά πάντοτε με τα μάτια και την καρδιά στραμμένα στο Θεό. Με προσευχή που κάνει ο π. Λεωνίδας Φάρης, από την Αντιοχειανή Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Λόουελ».
Αναφορικά αν φέτος υπάρχει μεγαλύτερη ή μικρότερη ανάγκη, είπε ότι «κάθε χρόνο και αυξάνεται η ανάγκη», ενώ συμπλήρωσε πως «αφού μόνο το Salvation Army ζήτησε 650».
Είπε ακόμα, πως «δεν είναι μόνο στη γιορτή των Ευχαριστιών που δίνουμε, αλλά όλο τον χρόνο σε όσους έχουν ανάγκη, τα Χριστούγεννα λόγου χάρη δίνουμε χοιρινό για το Pantry. Επίσης, δίνουμε κάθε χρόνο πέντε υποτροφίες από 500 δολάρια και τώρα θα τις κάνουμε έξι. Τις δίνουμε σε παιδιά κολεγίου όποια κι αν είναι χωρίς καμία διάκριση τα οποία δείχνουν εθελοντισμό και θέλουν να βοηθήσουν την κοινότητά τους και επίσης έχουν καλούς βαθμούς».
Υπάρχει πλήρης εχεμύθεια. Ο κ. Μανώλης είπε πως «μόνο η Βούλα (η σύζυγός του) ξέρει τα ονόματα, κανείς άλλος, ούτε και εγώ, και να σας πω κάτι ούτε θέλω να ξέρω διότι δεν είναι δική μου δουλειά».
Προτεραιότητα στη διανομή έχουν οι στρατιώτες, οι εκκλησίες, οι γέροντες και στη συνέχεια οι Υπηρεσίες. Είπε πως «οι καημένοι οι στρατιώτες δεν έχουν τα απαραίτητα, επιστρέφουν από τα πεδία των πολέμων κι είναι εγκαταλειμμένοι και δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εμείς έχουμε την ελευθερία χάρη σ’ αυτούς».
Στο κτιριακό συγκρότημα που ορίζει ο κ. Μανώλης, δίπλα στο εστιατόριό του, έχει αφιερώσει μία μεγάλη αίθουσα και επίσης δίπλα στην αποθήκη στο Ιδρυμα στο Manolis Family Foundation. Είπε πως «εκεί κάνουμε τις συνεδριάσεις, την οργάνωση».
Αυτές τις ημέρες η σκέψη του κ. Μανώλη τρέχει στην αείμνηστη μητέρα του. «Την σκέπτομαι συνέχεια διότι εκείνη μου είπε και με δίδαξε από μικρό παιδί να δίνω. Η ίδια έδινε αφειδώλευτα χωρίς να ξέρει κανείς τίποτε, γι’ αυτό εγώ ντρέπομαι διότι τούτο που κάνουμε είναι φανερό», είπε.
Ο κ. Μανώλης όμως κάνει και πολλά άλλα φιλάνθρωπα και αλληλέγγυα τα οποία δεν φαίνονται.
Πηγή: ekirikas.com